lub posiadające system nawiewu powietrza chroniącego je przed zanieczyszczeniem.
Każdą konserwuje się inaczej.
przy niej powoduje odpychanie od szyby cząsteczek sadzy. Szyba w takich
kominek jest regularnie używany. Szczególnie trzeba zadbać o drożność szczelin,
którymi powietrze dostaje się na jej powierzchnię.
Szyba z warstwą metaliczną, zwana też pirolityczną.
Myje się ją sporadycznie, ponieważ podczas palenia na jej powierzchni
przebiega proces pirolizy - cząsteczki sadzy osiadające na szybie są od niej
odrywane i dopalane w palenisku. Do czyszczenia tego rodzaju szyby należy
używać wody z łagodnym detergentem lub kawałka wilgotnej tkaniny z popiołem.
Nie można stosować żadnych agresywnych środków chemicznych ani ostrych przedmiotów
(na przykład żyletek), które mogłyby zarysować powłokę.
- nie stosować mokrego drewna, które "wędzi się" zamiast palić. Używanie takiego paliwa
obniża temperaturę spalania, czego następstwem jest osmalenie szyby kominkowej,
większa ilość sadzy w kominie oraz osłabienie ciągu;
- nie palić drewnem iglastym - sosnowym, świerkowym, modrzewiowym i jodłowym;
ma ono wprawdzie wyższą kaloryczność niż drewno liściaste, ale spala się szybko,
a zawarta w nim żywica brudzi szybę i zanieczyszcza komin; powstające sadze trzeba
regularnie usuwać, ponieważ mogą stanowić zagrożenie pożarowe;
- nie przymykać zbyt mocno szybra, który reguluje proces spalania drewna;
może to też spowodować zgaszenie ognia;
- nie wybierać wkładu kominkowego nieznanego producenta - z marketu budowlanego -
bez systemu ograniczającego brudzenie się szyby (kurtyny powietrznej lub szyby samoczyszczącej);
- nie dopuszczać do osłabienia ciągu, który może być spowodowany zbyt krótkim kominem,
sąsiedztwem drzew lub wysokich budynków, które powodują zawiewanie wiatru do komina;
- nie zaniedbać doprowadzenia powietrza do paleniska kominka.
